Challenges

FESTIVE500 2021 – 1 RIT

Weerbericht: Bewolkt, 9 °C. Gevoelstemperatuur 5 °C. Vochtigheid 87%. Wind: 24,1 km/u vanuit ZZW.

Naar jaarlijkse gewoonte staat tijdens de eindejaarsperiode de #RaphaFestive500 op de planning. Wat in 2010 startte door Rapha, het bekende fietskledijmerk, als een ludiek event om tussen de feestdagen uit je zetel te komen en niet te veel wintervet te kweken, groeide in die 12 jaar tot een wereldwijde uitdaging voor iedereen die zich fietser noemt. 😉

HET PLAN

Na eerdere deelnames met extra opgelegde uitdagingen:

  • 2016 – extra challenge: uitrijden in de 8 dagen – check 500 km
  • 2017 – extra challenge: elke dag 100 km – check 800 km
  • 2018 – wegens ziekte geen deelname
  • 2019 – extra: #paintmycity
  • 2020 – extra challenge: festiveX2 (500 km indoor + outdoor) – check 1000 km

was het dit jaar tijd voor een nieuwe (extra) uitdaging. Het idee ontstond tijdens het rijden van de Festive500 in 2020. Onze bevroren hersenen kwamen op het lumineuze idee: “laat ons volgend jaar de Festive500 in groep rijden en in 1 rit”.

DE VOORBEREIDING / ROUTE

Na een intensief fietsjaar (Andy: 16.000km, ik: 20.000km) wilden we het jaar in schoonheid afsluiten en wilden we nog zoveel mogelijk gemeenten voor onze LTC (LongTermChallenge) afvinken. Dus 500km, zoveel mogelijk gemeenten, winterweer en dat in 1 rit, met die ingrediënten gingen we aan de slag en boksten we een route in elkaar die ons van Gent naar Leuven zou brengen via de Antwerpse kempen, Limburg en Vlaams Brabant. In totaal stonden er 86 gemeenten op het programma. Er was 1 “klein” detail van ons plan dat niet leek in orde te komen: de groep. Uiteindelijk zouden het enkel Andy en mezelf zijn die aan dit avontuur zouden starten. Na nog wat statistieken te hebben bekeken, hebben we de route nog wat aangepast naar 512km.

De datum werd vastgelegd op 28/12. De voorspellingen waren niet ideaal, maar dit was zowat het enige moment dat uitkwam in onze beide familieplanningen. En uiteindelijk waren we al wat gewoon qua weer.

DE RIT

Na een onrustige nacht, toch wat zenuwen, is het dinsdag 28/12 zover: eerst nog even met de trein van Oostende naar Gent om daar exact om 8u00 ‘s morgens onze fietscomputers op te zetten en aan onze tocht te beginnen. In het donker en met de eerste (en zeker niet de laatste) regen verlaten we Gent richting het veerpont van Hamme. Aan de overkant van de Schelde, ontdekken we zowaar de zon tussen de wolken, maar tegen dat we bij onze eerste bakker/stop zijn in Kapelle-op-den-Bos is deze verdwenen en begint het opnieuw te regenen. De keuze bij de bakker was heel beperkt, dus jammer genoeg GEEN koffiekoeken. Dus tijd voor een (plat) sandwichke in de regen en snel weer in het zadel.

Bij aankomst, na 5u en 110km, aan de tweede bakker/stop (bij deze wel een koek gekocht) was de hemel helemaal opgetrokken. Onder een blauwe hemel gingen we op zoek naar een plek/café om even binnen te kunnen zitten en soep te kunnen drinken. We hadden na al die uren in de regen even nood aan wat opwarming. In het pittoreske St. Lenaarts, in het noorden van provincie Antwerpen, vonden we nog een echt (dorps)café waar je een dagsoep (uit blik) kon bekomen.

Onze soep, koffie en cola (vaste kost tijdens onze langeafstand-ritjes) waren nog maar net besteld of de blauwe hemel trok weer dicht en binnen de 2 minuten kwam de regen met bakken naar beneden. Daarom bleven we misschien iets te lang zitten, want vertrekken in de regen is nooit echt leuk. Maar veel keuze hadden we niet dus regenkledij weer aan en back on the road richting Lommel, ons avondeten.

Na wat kronkelen, met enkele pittige gravelstroken, in de Antwerpse Kempen was het om 17u zover: natte voeten. Onze schoenovertrekken (Spatzwear) hadden het 7u volgehouden, maar nu waren ze verzadigd en was het vanaf nu verder fietsen met water in de schoenen. Dit in combinatie met regen, koude en donkerte (de dagen zijn echt zeer kort in deze periode van het jaar) zorgden ervoor dat de volgende 60km op automatische piloot werden gereden. Er werd (bijna) niet meer gepraat, we reden meer achter dan naast elkaar en de eerste tekenen van vermoeidheid staken de kop op. We waren dan ook maar wat blij dat we na 235km onze vooraf gekozen brasserie zagen verschijnen.

We waren niet voorbereid op de Nederlanders die massaal naar België afzakten omdat Nederland in lockdown was. Hierdoor was het enorm druk in de brasserie, maar onze vermoeide blikken, kletsnatte/vuile kledij deden uiteindelijk toch hun werk want na heel wat puzzelen werd er toch een vrij tafeltje gevonden voor ons. Oef! Eindelijk wat warmte, mogelijkheid om onze natte kleren uit te doen en vooral ETEN!! Tijdens de maaltijd (note to myself: volgende beetje beter nadenken over wat ik eet) beslisten we over waar we zouden rusten. Vooraf hadden we beslist om een rustpauze van 3 à 4u in te lassen. Hiervoor hadden we 2 opties: na 320km in Genk een hotel of na 355km in Houthalen bij een collega fietsenwinkel. Zoals zo vaak wilde geen van ons beide de beslissing nemen en dus besloten we eerst nog een uur te fietsen en dan de knoop, afhankelijk van onze mentale en fysieke toestand, door te hakken.

Opgewarmd, met volle magen en met het vooruitzicht op een droge (lang leve buienradar) 120km vertrokken we om 21u gemotiveerd richting Genk of Houthalen. In het restaurant keken ze een beetje raar want Houthalen ligt op 25km van Lommel en dus zouden we snel in een warm bedje kunnen liggen. Maar die rare fietsers hadden duidelijk andere plannen. Na exact 10 minuten kreeg onze moraal weer een deuk(je) want blijkbaar is de buienradar toch niet zo betrouwbaar. Ondanks de regen beslisten we om door te rijden tot in Houthalen. De automatische piloot werd weer geactiveerd, we plooiden ons een beetje dieper over ons stuur en fietsten verder door de regen en de stevige wind die vanaf nu in ons gezicht blies.

Om 2u30 stappen (lees strompelen) we moe en verkleumd de fietsenwinkel van Björn binnen. Eerst en vooral proberen we zo snel mogelijk onze natte kledij uit te doen en op de vloer te leggen (vloerverwarming) om wat te laten drogen. In onze donsjas (vaste uitrusting) warmen we ons op met een soepje. Hierna legt Andy zich op de grond en valt direct in slaap. Björn en ik praten nog een beetje bij over “fietsenwinkeltje spelen”. Na al bij al een uur “slaap” op de vloer, of zittend in een stoel met ons hoofd op tafel, vertrekken we om 6u met vernieuwde mentale kracht voor de laatste 170km van onze tocht.

Al snel blijkt echter dat we eigenlijk niet geslapen hebben en dat onze benen en vooral hoofd niet akkoord zijn om verder te fietsen. De moed zakt, samen met het tempo, maar we stoempen voort tot aan de eerste bakker. Een koffiekoek, stuk rijsttaart, enkele berichtjes met onze volgers en het vooruitzicht om straks Kris (en z’n ontbijt) te ontmoeten zijn net voldoende om ons weer in het zadel te krijgen. Gelukkig was het gestopt met regenen. Na 390km, 1u slaap en 300km regen zien we ineens iemand aan de kant van de weg staan filmen. Het duurt even, met onze vermoeide hoofden, voor we doorhebben dat het Kris is die ons staat op te wachten. Hij springt op z’n fiets en rijdt samen met ons de volgende 10km tot in Laakdal. Daar tovert hij uit de koffer van zijn auto een feestontbijt: koffie, eieren, spek, sandwiches, koffiekoeken, … Exact wat we nodig hadden om met een gevulde maag te starten aan de laatste 120km van onze tocht.

Op het programma een stuk langs het Albert Kanaal (altijd fijn om te fietsen langs een kanaal, NOT). Wegenwerken zorgden ervoor dat we redelijk wat tijd verspeelden met het zoeken naar alternatieve routes waardoor we toch onze gemeenten niet zouden missen. Na enkele keren stoppen, controleren op gps en telefoon en heel wat bruggen over en terug over en nog eens over, kwam er eindelijk een eind aan het kanaal.

Op amper 10km van onze eerste koffiekoek van de dag ervoor stond daar Sven. Hij was ons tegemoet gereden en zou wat kopwerk doen voor de laatste 80km. Het was leuk om weer een bekend gezicht te zien (we kennen Sven van bij de randonneurs en van z’n vele fietsexploten oa. winnaar van Race around the Netherlands). Het ideale wiel dus om in te hangen. Voor we in z’n wiel konden kruipen moesten we een stukje gravel passeren. Ooit zal dit een gravelpaadje zijn geweest maar door de overvloedige regen was het omgetoverd tot een vettige strook modder.

Na de “hike-a-bike” door de modder was het tijd van een koffie en dan “knallen” (als een slak) naar Leuven. Uiteraard met wat kronkels om nog de laatste gemeenten af te vinken. Deze laatste km’s waren voor mij een ware calvarietocht. Door een tekort aan eten voelde ik de kracht uit de benen lopen met gevolg dat ik na 25km geen enkele kracht meer had en moest stoppen om te eten (3 sandwiches, een snicker en wat snoepjes). BAM, ik voelde dat het lichaam er weer klaar voor was en met deze nieuwe kracht sprongen we weer op de fiets. Het tempo was weer aanvaardbaar, maar na 45 minuten liepen die benen weer helemaal leeg. Een kwartier later diende ik weer te stoppen want het was weer hetzelfde: helemaal leeg en geen enkele kracht meer om de benen te laten ronddraaien. Ook nu weer zoveel eten als de maag kan verdragen en genoeg om de benen weer te vullen voor de laatste 25km uitrijden. Om het plaatje af te maken en het thema (of toch 1 van de thema’s) van de rit te behouden, begon het weer te regenen.

Na 32u27 waarvan 21u30 al fietsend (15u in de regen) kwamen we aan in Leuven. Het was ons gelukt, +500km in 1 rit. De omstandigheden waren ZWAAR, maar we hebben doorgezet en elkaar door de moeilijke momenten geholpen. We hebben vooral veel geleerd en weten nu wat we volgende keer beter moeten doen of anders aanpakken: eten en de kwaliteit van slapen/rusten.

Voor herhaling vatbaar? Bij de aankomst in Leuven was het antwoord unaniem: NEEN, tegen dat we met de trein in Gent waren klonk het al eerder als een gemotiveerde JA.

Geniet van de uitdagingen, hoe groot of klein ze ook zijn, maar blijf vooral genieten van het fietsen en de mooie plekken waar je terecht komt!

Tot op de fiets, Tom


Technische fiche

FietsChiru Vagus
KledijPedal ed Odyssey
OverschoenenSpatzwear (zeer belangrijk voor warmte en tegen vocht)
TassenApidura race
SpatbordenSks raceblade pro
Eten(Platte) sandwiches, gel, snickers, snoepjes, droge worstjes aangevuld met koffiekoeken, soep, cola en koffie

STRAVA

KOMOOT

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *